Opadające powieki do pewnego momentu można zakamuflować makijażem. Kiedy to przestaje być możliwe, a opadające powieki utrudniają widzenie, można zdecydować się na zabieg korygujący. Na czym polega blepharoplastyka i dla kogo jest wskazana? Jakie daje efekty i jakie są przeciwwskazania do jej przeprowadzenia?
Blepharoplastyka ‒ dla kogo?
Blepharoplastyka, czyli korekcja powiek, to zabieg dedykowany osobom, które zmagają się z problemem obwisłych powiek. Są to głównie ludzie w wieku dojrzałym, ale nie tylko ‒ także osoby młode skarżą się na taką przypadłość, ponieważ problem opadających powiek jest uwarunkowany genetycznie.
Opadanie powiek w wieku dojrzałym to jedna z naturalnych oznak starzenia. Z biegiem czasu skóra traci elastyczność oraz staje się obwisła i pomarszczona, a pod oczami powstają nieestetyczne worki.
W pewnym momencie wiszących powiek nie sposób ukryć pod makijażem, a na podjęcie kuracji kremem przeciwzmarszczkowym, nawet najdroższym, jest już za późno. Niekiedy skóra powiek staje się tak obwisła, że utrudnia noszenie okularów optycznych, a nawet widzenie.
Właśnie w takich przypadkach można poddać się blepharoplastyce. Zabieg jest skierowany zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn ‒ grunt, żeby potencjalny pacjent był w pełni zdrowy. Regularne zażywanie leków i leczenie mogą być przeciwwskazaniem do zabiegu. Ponadto kandydaci do blepharoplastyki muszą być zrównoważeni psychicznie i realnie myśleć o efektach zabiegu. Chociaż korekcja powiek może znacznie poprawić wygląd twarzy i w związku z tym podnieść komfort życia, nie rozwiąże wszystkich problemów.
Pacjent musi poinformować lekarza o swoich chorobach, dolegliwościach, alergiach oraz zażywanych lekach i suplementach.
Na czym polega blepharoplastyka?
Nazwa „blepharoplastyka‟ pochodzi od greckiego słowa blepharon, czyli „powieka”.
Blepharoplastyka to operacja usuwająca nadmiar skóry i tłuszczu z okolicy górnych i dolnych powiek. Przeprowadza się ją zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym, a na życzenie w znieczuleniu ogólnym. Zabieg zwykle trwa około godziny. Nacięcia na górnych lub dolnych powiekach, a później blizny, zostają ukryte w naturalnym załamaniu powieki.
Przed zabiegiem na powiece rysuje się linie, po których będą prowadzone cięcia. Pierwszą linię chirurg szkicuje w naturalnym załamaniu powieki, po czym chwyta pęsetą nadmiar skóry i rysuje drugą linię, która tworzy tak zwane oczy Kleopatry ‒ nieco przedłużone na boki. Rysunek musi być wykonany perfekcyjnie, aby chirurg mógł usunąć tyle skóry, ile potrzeba, a powieki swobodnie się domykały.
Gdy operuje się powieki górne w znieczuleniu miejscowym, pacjent odczuwa jedynie dwa ukłucia przy znieczuleniu. Podczas zabiegu usuwa się nadmiar skóry i przepukliny tłuszczowe. Usunięcie tych przepuklin w dolnych powiekach nie jest takie proste, ponieważ te znajdują się głębiej, bo pod mięśniami oka. Z tego powodu usuwa się je częściowo, a w przypadku głębokich oczodołów wykonuje się transpozycję (przemieszczenie). Po usunięciu nadmiaru skóry lekarz zakłada na powiece szew ciągły, czyli zszywa całą powiekę jedną nicią chirurgiczną, a na szew przykleja plaster.
Na zabieg należy przyjść z osobą towarzyszącą, która pomoże dotrzeć do domu po operacji.
Blepharoplastyka ‒ efekty
Efekty zabiegu utrzymują się około 10-20 lat. Nie należy go przeprowadzać częściej niż dwa razy w życiu.
Blepharoplastyka ‒ przeciwwskazania
Blepharoplastyka nie jest wskazana w przypadku nadczynności tarczycy, nadciśnienia tętniczego, choroby Graves-Bassedova, chorób serca i oczu oraz cukrzycy.
Przed zabiegiem należy wykonać standardowe badania krwi, a jeżeli są ku temu wskazania, także badania dodatkowe.
Dodaj komentarz