Kajal i kohl arabski to dwie różne nazwy tego samego kosmetyku, którym jest czarny sypki proszek do malowania oczu. W języku arabskim funkcjonuje określenie „kohl”, a w hindi „kajal”. W Europie stosuje się dwie nazwy na rozróżnienie form kosmetyku. I tak – kohl ma formę sypką, a kajal jest dostępny w kredce. Mimo to firmy kosmetyczne stosują obie nazwy wymiennie. Pochodzą one od „kahala”, co w języku arabskim oznacza ‘namaszczać oczy’. Poznaj kajal/ kohl arabski, jego skład, właściwości i zastosowanie w makijażu.
Kajal/ kohl arabski – skład
Do jego produkcji używa się mieszanki ziół stosowanych w Ajurwerdzie, oleju ze słodkich migdałów, oleju rycynowego, olejku z drzewa sandałowego, masła klarowanego Ghi i krzewu Alstonia. Tradycyjny kajal nie zawiera żadnego składnika pochodzenia chemicznego. Jest też jednym z niewielu w pełni roślinnych kosmetyków do makijażu.
Kajal i kohl arabski – właściwości i zastosowanie
Arabki używają kohlu do podkreślenia swojej urody, a konkretnie oczu. Kajal wyróżnia się głęboką czarną barwą, która znalazła zastosowanie w tworzeniu efektu smoky eyes. Kohl potrafi wyostrzyć kolor tęczówki i rozjaśnić białka oczu, ponieważ już po kilku minutach zwęża naczynia krwionośne. Kajal może zastąpić kredkę do oczu, eyeliner i cień do powiek.
Efekt po zastosowaniu kohlu przypomina ten po użyciu tradycyjnych kosmetyków, ale wymaga większej wprawy. Nie tylko nie wywołuje reakcji alergicznych, lecz także pielęgnuje oczy. Chwilę po aplikacji kajalu oczy będą lekko łzawić, a my sami możemy odczuwać delikatne mrowienie. Jest to normalna reakcja organizmu, która świadczy o tym, że oko się oczyszcza.
Kohl zapewnia bardzo trwały, wręcz wodoodporny efekt. Jest dostępny w małych, podłużnych słoiczkach zakończonych aplikatorem lub w grubych kredkach w kształcie ściętego walca. Niewiele kosztuje, ale trudno go dostać. Można go nabyć jedynie w sklepach arabskich i drogeriach internetowych. Zanim kupimy kajal, musimy się upewnić, że kosmetyk, który wybrałyśmy, nie zawiera ołowiu.
Dodaj komentarz